Na alle verhalen van enthousiaste mede-backpackers besloten we uitgebreid de tijd te nemen voor onze reis door Colombia. In totaal trokken we zes weken door dit hartverwarmende land en namen we de tijd om alle uithoeken te ontdekken. Eén van de gebieden die we daarbij zeker niet wilden overslaan, was Punta Gallinas in de provincie La Guajira. Met een jeep en een gids trokken we er drie dagen op uit naar dit adembenemende natuurgebied. Hopelijk overtuigen dit verhaal en de foto’s je ervan om wat dagen uit te trekken voor deze onvergetelijke provincie!

Ons startpunt: Taganga

In Taganga boekten we een driedaagse tour naar Punta Gallinas bij een Belgische gids. Vanaf dat moment was deze gids genaamd Nico onze held. Voor vertrek sloeg hij een lading bier en eten in, toen ging de radio op vol volume aan, werden alle nummers luidkeels meegezongen en zorgde Nico voor de nodige lachsalvo’s. Langzaam veranderde de vertrouwde, groene Colombiaanse omgeving in een droge, dorre woestijn met prachtige uitzichten.

Colombia_Guajira

Cabo de la Vela: het walhalla voor kitesurfers

Onze eerste stop was Cabo de la Vela, een piepklein dorpje aan zee, middenin een woestijnachtige omgeving. Het dorp is niet veel meer dan één semi-verharde weg, met aan beide kanten wat geïmproviseerde houten huizen. Geen stromend water, geen verharde wegen: echt een uithoek op een bijzondere plek in Colombia. Het waait er ontzettend hard en deze wind in combinatie met een golfloze zee maken het dorpje tot één van de beste plekken ter wereld om te kitesurfen. Tijdens een heerlijke lunch bereid door de lokale bevolking keken we urenlang naar alle kitesurfers, die recht voor ons neus bizarre trucs uithaalden. ‘s Avonds reden we naar een uitkijkpunt waar we met een flinke fles rum genoten van een van de mooiste zonsondergangen die ik ooit heb gezien. Na iets teveel rum doken we in onze hangmatten, voor onze eerste nacht in de woestijn.

Punta Gallinas en de Wayuu

In het holst van de nacht trommelde Nico ons uit onze hangmat om door te rijden naar het eindpunt: Punta Gallinas. Punta Gallinas is gelegen in het district La Guarija en is het meest noordelijke punt van het Zuid-Amerikaanse continent. Hier leven de ‘Wayuu’, de inheemse bevolking, die tegenwoordig samenwerkt met de touroperators om rond te komen. De kinderen weten hier op een mooie manier gebruik van te maken: zij staan naast de weg te smeken om snoepjes en trekken touwen over de weg om te voorkomen dat auto’s door kunnen rijden. Dit betekent dat de toeristen handenvol lolly’s uitdelen als een soort tol om de wegen van de Wayuu te mogen gebruiken.

The desert meets the sea

Onze Belgische vriend bracht ons in zijn jeep naar een boot waarmee we naar het schiereiland gebracht werden. Daar verbleven we op een nóg primitievere locatie, zonder stromend water en met enkel wat houten wc’s, douchehokken en hangmatten. Vanaf dit verblijf bezochten we het meest noordelijke punt van het Zuid-Amerikaanse continent: Punta Gallinas. Daar vlakbij ontmoet de woestijn de zee, een plek van twee extremen. Zo speciaal om door een hete woestijn te lopen, een zandduin op te klimmen en opeens de Caribische zee onder je uitgestrekt zien liggen!

Punta Gallinas, een onvergetelijk stukje Colombia

Hoewel Punta Gallinas door veel reizigers wordt overgeslagen omdat het op een behoorlijk onbegaanbaar punt ligt, kan ik je alleen maar adviseren om er toch wat tijd voor uit te trekken. De kennismaking met de Wayuu, de kitesurfers in Cabo de la Vela, het slapen middenin de woestijn in een primitief verblijf en de adembenemende natuur staan tot op de dag van vandaag in mijn geheugen gegrift. Kortom, mocht je er drie à vier dagen voor over hebben, dan zou ik er zeker voor gaan.

Een tour boeken: met of zonder gids

Enthousiast geworden van dit verhaal? Wij waren onwijs blij met onze gids Nico (voluit: Nicholas), die dit avontuur nóg onvergetelijker heeft gemaakt dankzij zijn Belgische humor, de heerlijke kreeft tijdens het diner en zijn goede zorgen. Mocht je hier oren naar hebben, boek dan een tour via zijn hostel, het Sierraventura Hostal in Taganga.

Vooraf werd ons verteld dat de tour enkel met gids te bezoeken is, maar onderweg zijn we genoeg backpackers tegengekomen die er op eigen houtje heen zijn getrokken en eerlijk is eerlijk, dit bespaarde hen onwijs veel geld! Dus als je wat krapper bij kas zit, maar wel zin hebt in wat avontuur: ga ervoor!

– Deze blogpost bevat een affiliate link –

Op zoek naar nog meer fijne reisinspiratie? Laat dan je e-mailadres achter!