Zowel Kirsten als ik houden ontzettend van lekker uit eten gaan. Niet alleen in Amsterdam maar ook op reis zoeken we naar de meest bijzondere restaurantervaringen in een land. Zo ging Kirsten al eens naar Central in Lima, Peru. Aten we allebei bij Gustu in La Paz, Bolivia en mocht ik afgelopen maand genieten van het tasting menu van Pujol in Mexico City. Om jullie een beeld te geven van hoe deze ervaring eruit zag, vind je in deze blog een fotoverslag!
Wanneer we binnenkomen wordt ons meteen een glaasje cava aangeboden en daar zeggen we natuurlijk geen nee tegen. We kunnen vervolgens voor de meeste gangen kiezen uit drie opties. Wanneer je geen vlees eet kun je hier dus ook prima terecht.
Als eerste krijgen we ‘street snacks’ geserveerd. In een grote rokende kokosnoot vinden we twee kleine maiskolven met een chili mayonaise, koffie en chicatana. Dat laatste zijn gedroogde mieren die je in de provincie Oaxaca op iedere markt kunt vinden. Mexicanen zijn dol op insecten. Daarnaast wordt een mini gordita geserveerd met o.a. bonen, tomaat en jalapeño. Beide gerechten zijn heerlijk en proeven echt naar alle smaken die ik de afgelopen twee maanden in Mexico ben tegengekomen.
Vervolgens krijgen we ons eerste gekozen gerecht. Ik heb mijn keuze laten vallen op de octopus. Deze is gegrild en ligt in een veracruzana saus, een saus die typisch is voor de provincie Veracruz. Het poeder dat je op de foto ziet is habanero inkt, een combinatie van chili met de inkt van de octopus. Het hummusachtige bolletje is ayocote, een vergeten boon die echt fantastisch lekker is.
Het tussengerecht is vegetarisch en bestaat uit een groot stuk bloemkool met amandelen, chile de arbol en een macha saus. Een typisch Mexicaanse, enigszins rokerige saus van olijfolie, chili, kruiden en zaden. Ongetwijfeld de meest bijzondere bloemkool die ik ooit heb gegeten.
Wederom een tussengerecht of misschien ook wel hoofdgerecht, ik heb geen idee, is de zeebaars in hoja santa blad en koolrabi. Hoja santa wordt ook wel bladpeper genoemd en heeft een herkenbare, anijsachtige smaak. Een heel lekkere combinatie met de zachte zeebaars die op je tong smelt.
Dan komt het gerecht waarvoor we eigenlijk zijn gekomen: de holy mole. Mole is uniek voor Mexico en ze zijn er dan ook heel trots op. De saus bevat vaak meer dan dertig ingrediënten en komt in vele vormen. De mole van Pujol is maar liefst 1754 dagen oud en wordt elke dag lekkerder. De smaak is hartig en zoet tegelijk en je moet dit gewoon een keer proeven! In het midden is een nieuwe mole geserveerd die wat pittiger is. We krijgen er tortillas met hoja santa bij en we zijn verdrietig wanneer ons bord leeg is.
We verwachten nu alleen nog het dessert maar krijgen uiteindelijk nog drie gerechtjes. Eerst het pre-dessert wat bestaat uit een bolletje ijs van tamarinde en appel. Hoewel ik geen fan ben van tamarinde smaakt dit best goed en is het een frisse verwelkoming na de zware mole.
En dan het dessert. Misschien wel mijn lievelingsgerecht, oh nee dat was de mole al. Een tamal (soort cake-achtig kussentje) van koffie met gemberijs en honinggraat. De combinatie van smaken is onwijs lekker en de honing de puurste die ik ooit hebt geproefd.
Tot slot bestellen we een espresso om dit allemaal even te verwerken en worden we nog verrast met churros. Geen Mexicaans diner zonder churros natuurlijk.
Mocht je een keer luxe uit eten willen en uit willen pakken dan kan ik Pujol zeker aanraden. Heb je vragen over het restaurant? Laat het ons dan gerust weten! Tip: kijk ook zeker de aflevering van Chef’s Table over dit restaurant voor meer info over de Mexicaanse cuisine.
Op zoek naar nog meer fijne reisinspiratie? Laat dan je e-mailadres achter!
Geef een reactie